اثرصرع ناشی از کیندلینگ با پنتیلن تترازول بر هورمون های هیپوفیزی-گنادی و پارامترهای اسپرم موش صحرایی

مقدمه: مطالعات بالینی وابستگی بین صرع و هیپوگنادیسم را پیشنهاد می کنند. هدف از تحقیق حاضر شناسایی اثرات صرع ناشی از کیندلینگ با پنتیلن تترازول بر هورمون ها و برخی پارامترهای تولید مثلی در موش صحرایی نر می باشد. روش کار: در این پژوهش تجربی- آزمایشگاهی موش های صحرایی نر بالغ از نژاد ان- ماری در دو گروه کنترل و کیندلینگ قرار گرفتند. جهت ایجاد کیندلینگ، پنتیلن با مقدار40 میلی گرم بر کیلوگرم با فواصل 48 ساعته به روش تزریق داخل صفاقی تجویز شد. در مجموع هر حیوان 13 مقدار دریافت کرد. در پایان حیوانات توزین و با اتر بیهوش شده و خون گیری از قلب انجام و سطح سرمی تستوسترون، پرولاکتین، هورمون محرک فولیکولی و هورمون لوتئینی اندازه گیری شد. جهت بررسی تحرک و مورفولوژی اسپرم ها نمونه بافتی از اپیدیدیم جدا و در محیط کشت dmem/f12 خرد و به مدت 15 دقیقه در انکوباتور قرار داده و برررسی شد. بیضه ها نیز جدا و وزن آنها بین دو گروه مقایسه گردید. هم چنین وزن دو گروه حیوانات با هم مقایسه شد. نتایج: کیندلینگ با پنتیلن تترازول باعث کاهش معنی دار سطح سرمی تستوسترون و هورمون لوتئینی و افزایش پرولاکتین شد؛ اما سطح سرمی هورمون محرک فولیکولی در بین دو گروه تفاوتی نداشت. در گروه کیندلینگ حرکات اسپرم کاهش معنی داری نسبت به گروه کنترل داشت. وزن بیضه ها بین دو گروه تفاوت معنی داری نداشت اما میزان وزن گیری حیوانات گروه کیندلینگ کمتر از گروه کنترل بود. نتیجه گیری: صرع ناشی از کیندلینگ با پنتیلین تترازول با تغییر سطح سرمی هورمون های جنسی و کاهش تحرک اسپرم می تواند بر فرایند تولید مثل اثر منفی بگذارد.